Festiwale, tradycyjne uroczystości we Włoszech
Włosi – ludzie żyjący pełnią życia, czerpiący radość z chwili, bawiący się, lubiący raczyć się doskonałym winem, ceniący sobie wyśmienite potrawy, z których słyną. Kojarzą nam się z żywą gestykulacją, ognistym temperamentem, rządzą nimi emocje. Prowadzą bogate życie nocne (to właśnie nocami restauracje oraz kawiarnie pełne są odwiedzających je gości), lubią spędzać czas w towarzystwie. Ich codzienny rytuał stanowi sjesta, czyli moment odpoczynku w połowie dnia, po zjedzonym obiedzie, kiedy to zamyka się wszystkie instytucje, urzędy i sklepy. Są bardzo wesołym narodem (zapewne również ze względu na sprzyjający klimat przez cały rok), co możemy zaobserwować podczas tzw. „fiest”. „Fiesty” to lokalne zabawy, miejscowe uroczystości, podczas których Włosi lubią między innymi tańczyć.
Generalnie, naród ten wysoko ceni sobie różne imprezy. Jedną z najbardziej znanych na świecie jest karnawał w Wenecji, kiedy to uczestnicy zakładają piękne stroje i bogato zdobione maski, po czym bawią się przez całe pięć dni (aż do Środy Popielcowej). Co ciekawe, maski na karnawał najczęściej (tradycyjnie) wykonuje się ręcznie. Wyjątkowo cenione są także pokazy mody w kraju. Ostatnio Natasha Pavluchenko zaprezentowała kolekcję zainspirowaną średniowiecznymi ołtarzami, zlokalizowanymi we włoskim mieście Tursi.
Kolejnym, znanym bardzo dobrze festiwalem we Włoszech jest „Palio di Siena”, czyli wyścig konny, odbywający się tylko dwa razy do roku (drugiego lipca oraz szesnastego sierpnia) w Sienie. Kto może wziąć w nim udział? Tylko dziesięciu bosych jeźdźców wraz z dziesięcioma końmi. Mają oni być ubrani w barwy reprezentujące dziesięć z siedemnastu przeciwieństw – podopiecznych danego miasta. Wyścig trwa około 90 sekund i polega na trzykrotnym okrążeniu placu. Nierzadko zdarza się, iż w pędzie koń zrzuci swojego dżokeja i zwierzę kończy wyścig bez jeźdźca.
Religia Włochów
Włosi są narodem bardzo religijnym. Około 88% ludności w kraju jest wyznania katolickiego. To właśnie we Włoszech (a uściślając – w Watykanie) znajduje się stolica apostolska, czyli centrum religii katolickiej.
Jeżeli chodzi o święta narodowe, we Włoszech nie mamy do czynienia raczej z wieloma uroczystościami tego typu. Największą popularnością cieszą się obchodzone bardzo hucznie lokalne święta czy dni patronów danych miejscowości, podczas których odbywają się procesje, polegające na obnoszeniu po miejscowościach relikwii oraz podobizn danego świętego patrona, czemu towarzyszą różne występy teatralne oraz muzyka na żywo (trochę tak, jak kiedyś, w starożytności, obchodzono święto Bachusa, boga wina i dobrej zabawy).
Równie ważne (tak naprawdę odgrywające we Włoszech najistotniejszą rolę) są uroczystości religijne takie, jak Wielkanoc, Dzień Wszystkich Świętych oraz Boże Narodzenie. W Wielkanoc również organizuje się procesje, podczas których jednak śpiewane są pieśni pokutne. Wówczas mamy również do czynienia z pochodami biczowników. Dzień Wszystkich Świętych z kolei polega na obdarowywaniu dzieci prezentami przez rodziców. Ten zwyczaj ma symbolizować opiekę roztaczaną nad żyjącymi przez zmarłych. Boże Narodzenie to czas, kiedy wystawia się żywą szopkę w Neapolu. Zwyczaj ten został zainicjowany przez świętego Franciszka z Asyżu.